NMCoT #31

Lailah by Nikki Kelly
Serie: The Styclar Saga #1
Genre: Fantasy, Paranormal, Young Adult
Published: October 7th 2014
Rating:

The girl knows she’s different. She doesn’t age. She has no family. She has visions of a past life, but no clear clues as to what she is, or where she comes from. But there is a face in her dreams – a light that breaks through the darkness. She knows his name is Gabriel.
On her way home from work, the girl encounters an injured stranger whose name is Jonah. Soon, she will understand that Jonah belongs to a generation of Vampires that serve even darker forces. Jonah and the few like him, are fighting with help from an unlikely ally – a rogue Angel, named Gabriel.
In the crossfire between good and evil, love and hate, and life and death, the girl learns her name: Lailah. But when the lines between black and white begin to blur, where in the spectrum will she find her place? And with whom?
Gabriel and Jonah both want to protect her. But Lailah will have to fight her own battle to find out who she truly is.

Not My Cup of Tea, waarom?

Ik houd van het bovennatuurlijke en fantasy genre.
Al die bijzondere figuren en vreemde werelden, ik smul ervan en ze laten me de echte, soms minder leuke wereld om mij heen vergeten.
Waar ik niet van houd is wanneer ik helemaal in het duister tast over het wat, hoe en waarom van een boek. Ik moet er wel gelijk een globaal beeld van hebben waar het over gaat anders wordt ik ongeduldig en geïrriteerd.

Dit boek riep de eerste hoofdstukken alleen maar vraagtekens op en ik begreep niet welke richting de schrijfster er mee op wilde. Irritant? Ja! Maar op de een of andere manier wist ze me te betoveren met haar schrijfstijl. Ik kan er niet echt de vinger op leggen wat ik er zo betoverend aan vond, maar ik was allesins van plan het bijltje erbij neer te gooien ook al snapte ik er in het begin he-le-maal niks van.

Maar na een tijdje verbrak die betovering en nam de irritatie toch steeds meer de overhand.
En niet alleen omdat ik er geen bal van snapte en het te geheimzinnig was. Er mag best iets geheimzinnigs en misterieus in een boek zitten, graag zelfs, maar niet alles moet een vraagteken zijn.
Nee, wat me vooral ook irriteerde was de crush en het verliefde gedrag van Laihla/Francesca op Gabriël. Het nam de overhand in het verhaal. Daarnaast waren de visioenen van Laihla/Francesca vreemd en onbegrijpelijk.
Ik weet niet of het aan mij ligt maar ik had er moeite mee om de richting die het verhaal nam te volgen.

De 128ste bladzijde heb ik nog gehaald.
Verbazingwekkend eigenlijk want ik las op het laatst alleen nog maar om te lezen en dat is echt geen goede basis.

Hij is in een iets ander jasje gestoken dan voorheen, maar het principe is hetzelfde; Not My Cup of Tea is een tag voor boeken die ik niet uitgelezen heb.
Kon ik mij een paar jaar geleden niet voorstellen dat ik een boek niet uit zou lezen, nu kan ik mij niet meer voorstellen dat ik met een boek dat me helemaal niet pakt of boeit nog verder ga, vooral niet omdat mijn ‘nog te lezen’ lijst met de dag langer wordt.

Het is niet mijn bedoeling om jullie ervan te overtuigen dat je deze boeken niet moet gaan lezen, zeker niet, want smaken verschillen en wat ik niet leuk vind kan een ander geweldig vinden.